Rozdział 9

Była środa i siedziałem w samochodzie w drodze do domu London.  Krople deszczu rozpryskiwały się o przednią szybę mojego Range Rovera, które odebrałem ostatnio z warsztatu. Obawiałem się tego wieczoru. Wszystkie te godziny, które spędziłem z London w szkole były straszne. Ledwie co mówiłem, prosząc Boga, żeby London nie dowiedziała się o wszystkim.
Powiedziałem jej, że mój Macbook jest zepsuty i nie mogę go przynieść do niej, ponieważ był pełny rzeczy związanych z zespołem i prawdziwym mną. Na szczęście mi uwierzyła i powiedziała, że możemy użyć jej laptopa zamiast mojego.
Nagle mój plecak zaczął wibrować i poszukałem go po mojej lewej stronie, w torbie a prawą ręką trzymałem kierownicy. Jak tylko go znalazłem jej imię wyświetliło się na ekranie.
-Cześć Marcel. - usłyszałem jej miękki głos.
-London. -zachichotałem.
-Jesteś w drodze? -spytała.
-Tak! Skąd wiedziałaś?
-Umm.. Po prostu usłyszałam silnik w tle. Nie martw się, nie jestem prześladowcą, a ty definitywnie nie jesteś celebrytą, byłabym prześladowcą. -zaśmiała się, ale ja chciałem walnąć sobie w twarz.
Dobry początek Styles, dobry początek.
-Więc tak, będę za niedługo. -powiedziałem jej, odkładając słuchawkę bez słuchania jej odpowiedzi.
Nie chciałem popełnić błędu takiego jak mówienie jej, że w rzeczywistości byłem osobą, którą by prawdopodobnie prześladowała... ale... ta...
Włączyłem radio, próbując zrelaksować się gdy piosenka grzmiała w moim samochodzie nie pytałem o.... Kiss You.. MOJA I CHŁOPAKÓW! *
Co to...?
Musiałem się uspokoić i nie myśleć o najgorszym, by London nic nie zauważyła.

*****

Moje kostki znalazły drzwi zanim London je otworzyła. Objęła mnie w ciasnym uścisku i wpuściła do środka. Można powiedzieć, że jej rodzice mają masę pieniędzy.
-Więc.. ponieważ ty nie ingerowałeś w dobraniu  tematu, muszę cię teraz spytać, których celebrytów wybrałeś? -prowadziła mnie do pokoju na górze.
-Emm.. Mam jednego... ale nie jestem pewny, czy oni byli aroganccy... - mój głos zamarł... Odkaszlnąłem. -Może moglibyśmy napisać o celebrytach czy byli aroganccy czy nie? -spytałem zagryzając usta.
-Więc.. kto to jest? Powiedz kogo wybrałeś najpierw!
-Pink Floyd. -wstrzymałem oddech czekając na jej reakcję.
-To cudownie Marcel! Mój tata zawsze chciał mnie zabrać na ich koncert, ale  nigdy nie miał wolnego miejsca dla mnie. -wyjaśniła. -Może powinniśmy zrobić coś przekręconego, jak te fan fictiony.. więc napiszemy o nich w nieprawdziwy sposób.
Fan Fictiony???
Nie mogło być gorzej? Temat, wyrażanie się London, piosenka w radiu, a teraz ona mówi o fan fictionach... wszystkie te fakty były dla mnie znakiem.. ten dzień nie zamierzał być dobry.
-Ugh.. pewnie.. uhm czyli w zasadzie będziemy o nich kłamać? -spytałem wyraźnie zdenerwowany.
-Yeah. -stwierdziła padając na łóżko.
Pokiwałem głową.
-To twój laptop? -spytałem, wskazując w kierunku biurka, gdzie rozpoznałem jeden z tych nowych laptopów, których ekran możesz wyłączyć i przekręcić jak chcesz, możesz ich także używać jako tablet.
-Mhm. -wymamrotała, pokazując, że mogę usiąść.
Usiadłem na krześle, a ona zeskoczyła ze swojego łóżka.
-Pójdę po mojego taty, daj mi chwilkę. -uśmiechnęła się, wychodząc z pokoju.
Siedzę tutaj, rozglądając się dookoła i nie znalazłem żadnych fangirl rzeczy, ale nie byłem tak pewny, czy to jest dobre czy złe.

*chodzi o piosenkę. Pewnie zrozumiałyście, że podmiot w tym zdaniu jest domyślny, aby uniknąć powtórzeń i wgl ale wolę wyjaśnić :)

******************************

Cześć! Przepraszam, że dodaję dopiero teraz i to jeszcze dzień po tym jak powiedziałam, że dodam. Strasznie mi głupio, że nie dodałam wczoraj, ale nie mam w domu swojego laptopa, tylko korzystałam z brata, a on już go chciał wziąć i nie zdążyłam przetłumaczyć.
W tym tygodniu też nie miałam czasu, bo miałam masę nauki, kilka sprawdzian i dużo prac domowych.
Bardzo Wam dziękuję za tyle wejść i komentarzy. To wiele dla mnie znaczy <3
Przepraszam Was za błędy, bo na pewno są, ale jakoś źle mi się tłumaczyło ten rozdział. To pewnie dlatego też takie opóźnienie.. ( na pewno nie dlatego, że nie miałam czasu ani ochoty ;D haha)
Postaram się jak najszybciej przetłumaczyć następny, ale nic nie obiecuję.
Do następnego! <3